Otoczenie - Parafia p.w. św. Stanisława B.M. w Ręcznie

Otoczenie

Kościół wraz z plebanią i budynkami gospodarczymi usytuowany jest w centrum wsi, na zachód od jej najstarszej części. Na niewielkim wydmowym wzniesieniu, wypiętrzonym dwa do ośmiu metrów ponad otaczający teren i w większości otoczonym murem bądź ogrodzeniem.
Plac przykościelny,  został wyznaczony przez nieregularne w rzucie, zbliżone do owalu ogrodzenie. Posiada ono dwa wejścia. Pierwsze po stronie zachodniej usytuowane jest kilka metrów od głównego wejścia do kościoła. Poprzedzone zostało schodami i prowadzi przez dzwonnicę bramną oraz dwie furty po jej bokach. Drugie wejście, usytuowane po stronie wschodniej prowadzi przez niewielką furtę na teren plebani.

Ogrodzenie placu kościelnego

Ogrodzenie dwu częściowe, w dolnej partii, której wysokość waha się między 20 a 230 cm. wykonane z kamieni polnych i piaskowca łączonych zaprawą wapienno-cementową, w górnej stanowi je ogrodzenie metalowe (kute oraz spawane), którego przęsła łączone są słupkami ceglanymi zwieńczonymi czterospadowymi daszkami. W środkowej części partii zachodniej usytuowana jest dzwonnica bramna i schody do niej prowadzące. Mur przebiega tu w linii prostej, przez przekrój opadającego ku północy wzniesieniu, stopniowo zwiększa ono swoją wysokość w dolnej partii (z 130 do198 centymetrów). Mur na odcinku północnym przebiega w części wzdłuż drogi (gdzie osiąga swoją maksymalną wysokość). Wschodni jego kraniec skręca lekko ku południowo-wschodniej stronie wspinając się tym samym na wzgórze kościelne. Mur cyklopowy z otynkowanych, głazów granitowych (tynk powykruszany w wielu miejscach). W miejscu załamania przylega do niego mur otaczający teren plebani. Wschodni odcinek trój-częściowy. Pierwszą część stanowi opisany mur wspinający się po stoku, następnie fragment z furtą, przebiegający dokładnie północ-południe, oraz krótki odcinek skręcający w stronę południowego-zachodu, ogrodzenie w tym miejscu ma najmniejszą wysokość. Mur od strony południowej przebiega niemal idealnie w linii prostej wschód-zachód, wzdłuż zbocza, stopniowo zwiększając wysokość w stronę zachodnią. Przy ogrodzeniu przebiega droga na teren plebanii.

Dzwonnica bramna i schody

Dzwonnia bramna wykonana w stylu neogotyckim, prawdopodobnie około 1911 roku. Jest to dwukondygnacyjna, jednoosiowa, prostokątna w planie budowla. Dolna kondygnacja to przejazd bramny zamknięty łukiem ostrym z uwydatnionym zwornikiem. W przejeździe znajduje się kuta brama z umieszczona po środku datą 1911. Górna kondygnacja oddzielona wydatnym gzymsem pełni funkcję dzwonnicy. Znajdują się tu trzy symetrycznie rozstawione otwory przestrzałowe, które są zamknięte półkoliście. Dwa boczne zostały umieszczone w ostrołukowych wnękach. W otworach osadzono dzwony. Na północnym znajduje się napis: „Fundacja Parafii Ręczno. Staraniem KS. J. Smugi i KS. Alfonsa Kotlewskiego R.P. 1947. Alfons- Stanisław / Dst. Odlewnia dzwonów w Białej K.R.” Na południowym dzwonie podobnie umieszczono napis o następującej treści: „Marcin Zenon / Fundatorzy M.J. Stefańscy A. Bielecki Parafia Ręczno R.P. 1947 / Dst. Odlewnia dzwonów w Białej K.R.”. Pomiędzy otworami, na osi dzwonnicy, umieszczono półkoliście zamkniętą niszę z figurką Najświętszej Marii Pannyponad nią znajduje się trzeci mniejszy otwór dzwonniczy.  
Osadzony w nim dzwon również posiada napis: „Fundacja Młodzieży Parafii Ręczno Staraniem KS. Alfonsa Kotlewskiego i KS. J. Smugi . R.P. 1947. / Józef- Szczepan- Izydor” /  Dst. Odlewnia dzwonów w Białej K.R.”.U szczytu dzwonnicy  umieszczony został monogram IHS z krzyżem. Dzwonnica przykryta jest dachem dwuspadowym ukrytym za ozdobnym  gzymsem zwieńczonym krzyżem. Elewacja zachodnia opracowana podobnie, tylko bez mongramu, niszy i zwornika nad łukiem przejazdowym, oraz z uboższym gzymsem koronującym. Elewacje boczne proste z prostokątnymi niszami i ozdobnie opracowanym gzymsem podokapnikowym. Cała dzwonnica pokryta została tynkiem wapienno-cementowym i pomalowana farbami emulsyjnymi. Ponad gzymsem śródkondygnacyjnym umieszczona została stalowa klamra obiegająca budynek w celu jego wzmocnienia. Obecne dzwony są powojenne, poprzednie wywiezione zostały przez Niemców podczas II wojny światowej.
Przed dzwonnicą umieszczono dziewięciostopniowe schody niwelujące różnice terenu, wykonane zostały one z kostki betonowej. Obok nich, wzdłuż południowego odcinka parkanu wybudowano podjazd dla wózków. Schody wykonano w ostatnich latach zastępując poprzednią konstrukcję.

Plac przed kościołem

Trójkątny plac przed kościołem wydzielony jest między trzema drogami. Pierwszą biegnącą w stronę Piotrkowa, drugą prowadzącą na teren plebani oraz ostatnią przebiegającą zaraz pod parkanem (droga ta jest zachowanym fragmentem alei dojazdowej do miejsca gdzie mieścił się dawniej drewniany dwór). Dodatkowo plac podzielony jest na dwie części przez aleję prowadzącą wprost do kościoła. Północna jest mniejsza i obsadzona drzewami. Natomiast południowa część placu jest znacznie większych rozmiarów, pomieściła ona trzy pomniki oraz krzyż misyjny. Obie części otoczone są ogrodzeniem ze słupków wykonanych z metalowych rur łączonych łańcuchami.