Menu główne
Małżeńskie przymierze, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury do dobra małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu.
Z tej racji między ochrzczonymi nie może istnieć ważna umowa małżeńska, która tym samym nie byłaby sakramentem.
Małżeństwo mogą zawrzeć wszyscy, którym prawo tego nie zabrania.
Wolę przyjęcia sakramentu małżeństwa należy zgłosić w kancelarii trzy miesiące przed planowanym ślubem.
Termin nauk przedmałżeńskich ustalany jest indywidualnie.
Do kancelarii należy zabrać następujące dokumenty i dane:
dowód osobisty,
odpis aktu chrztu św. (jeżeli chrzest był poza naszą parafią). Dokument nie może być datowany wcześniej niż 6 miesięcy przed datą ślubu,
świadectwa katechezy ze szkoły średniej,
dokument potwierdzający udział w naukach przedmałżeńskich (zalecany jest udział w naukach ośrodka „Nazaret” w Radomsku),
w przypadku małżeństwa konkordatowego dostarczamy zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego stwierdzający stan wolny narzeczonych. Dokument nie może być datowany wcześniej niż 6 miesięcy przed datą ślubu,
przed ślubem dostarczamy dane świadków: imię i nazwisko, wiek, dokładny adres zamieszkania. Obok świadka urzędowego – księdza, wymagana jest – i to do ważności zawar małżeństwa – obecność także dwóch nieurzędowych świadków nazywanych zwykłymi (kan. 1108 § l KPK). Prawo kodeksowe nie precyzuje jednak wymogów dotyczących osób, które mają być świadkami. W oparciu o normy ogólne funkcję świad zwykłego ważnie wypełnia osoba ochrzczona lub nieochrzczona, byleby w razie potrzeby mogła zaświadczyć o zawarciu danego związku małżeńskiego. Wymogi te odnoszą się do ważności pełnienia funkcji świadka. Jednak do godziwości zawieranego sakramentu małżeństwa, biorąc pod uwagę świętość związku sakramentalnego oraz względy duszpasterskie, wymaga się, aby świadkami były osoby dorosłe, bez zarzutów natury moralnej. Ostatnio wydane przez Episkopat Polski „Zasady postępowania w sprawie formalnego aktu wystąpienia z Kościoła” zakazują pełnienia funkcji świadka zawarcia małżeństwa przez apostatów. Zwykłych świadków powinno być dwóch i muszą być obecni przy zawieraniu małżeństwa (kan. 1108 § l KPK). Nie wymaga się, by byli wyznaczeni przez nupturientów lub przez świadka urzędowego, wystarczy ich faktyczna obecność, nawet przypadkowa. Takie są wymogi prawa kościelnego. Trzeba jednak dodać, że – zgodnie z wymaganiami Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego – zaświadczenie o zawarciu małżeństwa tzw. konkordatowego podpisują: duchowny, małżonkowie i dwaj pełnoletni świadkowie (art. 8 § 2). Tak więc przy zawieraniu małżeństwa, które ma być ważne i przed Bogiem, i przed państwem -
"CO BÓG ZŁĄCZYŁ CZŁOWIEK NIECH NIE ROZDZIELA" (Ew. w g. Św. Mateusza)